Początki osady i miasta Kołobrzeg
Kołobrzeg to jedno z najchętniej wybieranych miejsc na wakacje. Spowodowane jest to najczęściej chęcią, spędzenia czasu nad morzem i popływania w nim, aczkolwiek miejsce to nie tylko woda i piasek, ale również miasto z bardzo ciekawą i jednocześnie burzliwą historią. Pierwsze wzmianki o Kołobrzegu sięgają bardzo zamierzchłych czasów, albowiem aż VII w. n. e. W tym to właśnie okresie miejsce miało utworzenie pierwszej osady, które miało swój konkretny cel, czyli warzenie soli. Ciekawym faktem jest, że osada, która dała podwaliny pod miasto, znajdowała się kilka kilometrów na południe. Ponad 300 lat później Kołobrzeg został nazwany Miastem Soli, w kronikach biskupa merseburskiego Thietmara. Mniej więcej w podobnym okresie nastąpiło przełomowe wydarzenie dla tych okolic i samego Salsa Cholbergiensis (Miasta Solnego), ponieważ w 1000 r. w Kołobrzegu zostało ustawione biskupstwo przez dekret papieża Sylwestra II. Niestety silne wciąż ruchy pogańskie kilka lat później doprowadziły do upadku biskupstwa, a sam Kołobrzeg został utracony przez Polskę w roku 1013 i został odzyskany dopiero 100 lat później.
Pojawienie i umacnianie się wpływów niemieckich
Miasto było uważane za bardzo bogate i uznawane za istotne w Królestwie Polskim, jednak właśnie mniej więcej wtedy na terenie pomorza zaczęły przeważać wpływy niemieckie, a miasta zaczęło się nazywać Kolbergiem. Przez następne trzy wieki w mieście panował względny spokój, a mieszkańcom żyło się w nim dobrze, ponieważ w mieście kwitł handel produkowaną tu solą i poławianymi śledziami. W 1255 r. został podpisany stosowny dokument zapewniający liczne ulgi, które ułatwiły osiedlenie się wielu nowym mieszkańcom. Pewien przełom nastąpił w latach 30. XVI wieku, kiedy cały Kołobrzeg wraz z terenami Pomorza Zachodniego przyjął Luteranizm. Miasto zostało doszczętnie zniszczone podczas wojny trzydziestoletniej (1618-1648), która była konfliktem pomiędzy dynastią Habsburgów a terenami, na których panował protestantyzm, należącymi do I Rzeszy, wspieranymi przez m.in. Francję i Szwecję. Miasto w 1653 r. będąc pod panowaniem Brandenburgii, przemienione zostało w twierdzę. Względy spokój panował do roku 1761 – kiedy to wojna siedmioletnia ponownie zrujnowała miasto, które przeszło pod „but” carskim. Owiana legendą jest bohaterska obrona miasta, trwająca pół roku!!!, która pochłonęła wiele ofiar i ponownie dotknęła zabudowę Kolbergu. Twierdzą pozostał jednak do roku 1782, kiedy to za sprawą dekretu cesarza Prus, Wilhelma I, został zniesiony. Decyzja ta miała niebagatelny wpływ na przeobrażanie się miasta w miejsce uzdrowiskowe.
Kołobrzeg i dwie Wojny Światowe
Kolberg pewnie rozwijałby się prężnie, gdyby nie nadszedł czas I wojny światowej. Jednak to wydarzenia rozgrywające się od roku 1933, czyli od przejęcia całkowitej władzy w Niemczech przez Nazistów. Tutejsza ludność podobnie jak inni obywatele III Rzeszy Niemieckiej zostali pozbawieni wielu praw obywatelskich, które mieli wcześniej, takich jak np. głosowanie w wyborach demokratycznych. Przez niemal cały okres II Wojny Światowej aż do roku 1945, kiedy to wojska Radzieckie parły na zachód, w Kołobrzegu przebywały dzieci i młodzież z miast i wsi niemieckich bombardowanych przez wojska alianckie. Kolberg był do tego idealnym miejscem, ponieważ znajdował się z dala od linii od tych wydarzeń. Jednak pod koniec 1944 roku doszło do bardzo interesujących wydarzeń, ponieważ zgodnie z rozkazem Adolfa Hitlera, miasto podobnie jak to już było w historii, zostało ogłoszone twierdzą. Przebieg sytuacji dla Kołobrzegu skomplikował się w marcu roku 1945, kiedy to została ogłoszona całkowita mobilizacja sił zbrojnych. 4 marca zaatakowali żołnierze radzieccy, natomiast 8 marca do walki weszli żołnierze wojska polskiego. Ostatecznie Niemcy zostali zmuszeni do oddania miasta, co zostało uczczone przez żołnierzy „zaślubinami Polski z morzem”.
Losy Kołobrzegu po wojnie
Po wojnie, wypełniając postanowienia konferencji w Jałcie, Niemcy oddali Polsce, obszar Pomorza Zachodniego wraz z miastem Kołobrzeg. Oficjalnie przekazanie nastąpiło wraz z nadejściem 1 czerwca 1945 r., a do tego miejsca zaczęli napływać obywatele polscy. Ludzie Ci nie przybywali do miasta, lecz właściwie do jego ruin, gdyż z powodu wyżej już opisanych starć z marca, szacowane straty wyniosły ok. 90%. Postanowiono je odbudować z pomysłem, ponieważ jako cel obrano wypromowanie go jako miejsca uzdrowiskowego z dobrą turystyką. Drugim ważnym aspektem, było odbudowanie portu rybackiego. Z każdą kolejną dekadą XX wieku, Kołobrzeg zyskiwał uznanie w oczach polskich obywateli i nie tylko, którzy nazwali miasto „letnią stolicą Polski”. W roku 1972 odbył się tam bardzo popularny w ówczesnych państwach bloku komunistycznego festiwal piosenki żołnierskiej. W latach 80. zaczęto generalną przebudowę centrum miasta, niestety przez te wszystkie lata, kiedy Kołobrzeg, jak i inne tereny Polskie należały do bloku wschodniego, w architekturze nacisk postawiono na tzw. Socrealizm. Spowodowało to, że miasto dla turysty na pierwszy rzut oka nie wydaje się interesujące. Na szczęście po dłuższym przyglądnięciu się Kołobrzeg oferuje zwiedzającym kilka ciekawych średniowiecznych smaczków, które jak najbardziej są warte odwiedzenia.
Ciekawostki historyczne o Kołobrzegu
Poza wieloma wydarzeniami opisanymi w powyższym tekście istnieje jeszcze wiele, wiele ciekawostek historycznym o tym fascynującym, nadmorskim mieście. Oto kilka z nich:
– Miejscem, do jakich najczęściej była eksportowana w średniowieczu sól, to Śląsk i Wielkopolska. Przychody z handlu solą sprawiły, że miasto, jak i jego mieszkańcu, zarabiali dobrze i żyli na naprawdę godnym poziomie,
– Pierwszy zakład zajmujący się kąpielami solankowymi w Kołobrzegu powstał w roku 1830,
– W mieście można znaleźć pozostałości po dawnych twierdzach z wieku XVIII i XIX,
– Jednym z zabudowań pozostałych z czasów średniowiecznych jest Baszta Lontowa, która była należała do zabudowań gotyckich fortyfikacji,
– Obecna Latarnia Morska znajdująca się w mieście została wybudowana w roku 1946, kiedy postanowiono, odbudować jej zniszczoną w 1945 roku poprzedniczkę, która została wysadzona w powietrze przez wycofujących się z tych terenów Niemców,
– Kołobrzeg posiadał ratusz, który został wybudowany w XIV wieku, niestety podczas jednego z oblężeń twierdzy w roku 1807 r. został zrównany z ziemią. W jego miejscu wybudowany w neogotyckim stylu.
POLECAMY w Kołobrzegu najlepsze atrakcje dla dzieci i rodzin:
Muzeum 6D w Kołobrzegu
